Είδες ο ΣΥΡΙΖΑ;

Πολλοί μίλησαν για κίνηση ματ, άλλοι προέταξαν τα συνήθη μίζερα για «επικοινωνιακά κόλπα» και άλλοι έκαναν τα ξινά γλυκά και έσπευσαν να υιοθετήσουν την πρωτοβουλία. Το βέβαιο είναι, ότι η πρόταση του Αλέκου Αλαβάνου, την Πέμπτη το μεσημέρι στη Βουλή, για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, στο οποίο οι πολίτες θα κληθούν να εγκρίνουν ή να απορρίψουν το νόμο για το Ασφαλιστικό, αποδείχτηκε πολιτική βόμβα.

Μια βόμβα που έσκασε ξαφνικά στα μούτρα της κοινοβουλευτικά βολεμένης κυβέρνησης (152 ψήφοι και τα σκυλιά δεμένα...) και ταρακούνησε με το ωστικό της κύμα όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Για να αποδειχτεί ότι η αποτελεσματική αντιπολίτευση δεν συνδέεται πάντα και κατ’ ανάγκη με την κοινοβουλευτική δύναμη του καθενός, αλλά και με την εξυπνάδα, την πρωτοβουλία, την αποφασιστικότητα, τη διάθεση να ορθώνει εμπόδια σε ότι θεωρείται αρνητικό για την πλειοψηφία των πολιτών.


Πατήστε στον τίτλο για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο


Πρώτον, ο Αλαβάνος αξιοποίησε ένα δημοκρατικό παράθυρο που προβλέπεται από το Σύνταγμα, το οποίο καθορίζει τις κοινοβουλευτικές, αλλά και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, για τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Το άρθρο 44 προβλέπει τη διενέργεια δημοψηφίσματος επί ψηφισμένου νομοσχεδίου, «που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα». Η σχετική πρόταση πρέπει να υπογράφεται από τα 2/5 των βουλευτών (δηλαδή 120), ενώ για να εγκριθεί απαιτούνται τα 3/5 (δηλαδή 180).

Δεύτερον, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε το πιο κατάλληλο... μομέντουμ (η λέξη εκστομίστηκε από το συνταγματολόγο και βιαστικό Ε. Βενιζέλο) για την υποβολή της πρότασής του. Ακριβώς τη στιγμή που η κυβερνητική πλειοψηφία «έκλεινε» άρον-άρον το ζήτημα, ολοκληρώνοντας μέσα στη νύχτα τις ονομαστικές ψηφοφορίες και επισπεύδοντας την ψήφιση του νομοσχεδίου επί του συνόλου, για την οποία αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί χτες, αντί για την ερχόμενη Τετάρτη. Με προφανή το στόχο της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να ξεμπερδεύουν με το ασφαλιστικό και τις συνακόλουθες κινητοποιήσεις. Ο Αλαβάνος τους πήρε τη μπουκιά από το στόμα...

Τρίτον, η πρόταση διατυπώθηκε αφού υπήρξε η κατάλληλη «προετοιμασία πυροβολικού» μέσα στη Βουλή, από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ο ίδιος ο Αλέκος Αλαβάνος κατηύθυνε τα πυρά του στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, τον οποίο χαρακτήρισε «μαριονέτα και φάντασμα των επικοινωνιακών του συμβούλων», ενώ για την κυβέρνηση είπε ότι είναι «κυβέρνηση θλιβερής και προκλητικής μειοψηφίας, όσον αφορά το Ασφαλιστικό». Στο ίδιο μήκος κύματος, έστω και σε πιο χαμηλούς τόνους, κινήθηκαν τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και το ΚΚΕ, έτσι που η πρόταση για το δημοψήφισμα να ολοκληρώσει την επίθεση.

Τι σου κάνει μια πρωτοβουλία!

Οι επιπτώσεις από την πρωτοβουλία Αλαβάνου είναι ήδη προφανείς.

1. Η κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά προσλαμβάνει πιο ευκρινή πολιτικά χαρακτηριστικά. Δίνει ταυτόχρονα την ευκαιρία να συνταχθούν με το αίτημα του δημοψηφίσματος οι πιο διαφορετικές δυνάμεις Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση «αγώνα μέσα και έξω από τη Βουλή». Οι μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν ήδη υιοθετήσει την πρωτοβουλία και κινούνται για τη συλλογή υπογραφών και ποικίλες πρωτοβουλίες στο χώρο τους.

2. Επιτεύχθηκε, για την ώρα τουλάχιστον, η συμπαράταξη όλης της αντιπολίτευσης, έστω σε ένα ζήτημα, το οποίο όμως είναι πολύ σημαντικό για εκατομμύρια εργαζόμενους. Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και το ΚΚΕ, ακόμα και ο ΛΑΟΣ, τάχθηκαν υπέρ του δημοψηφίσματος και αυτό δίνει στην πρωτοβουλία Αλαβάνου καθολικό αντιπολιτευτικό χαρακτήρα. Σε ποιο βαθμό κάποιοι υποχρεώθηκαν οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης από τα ίδια τα πράγματα, ή όντως πιστεύουν αυτή την πρωτοβουλία, είναι μάλλον αδιάφορο. Στην πολιτική πρέπει κανένας να ξέρει ακόμα και να υποχρεώνει –όπως συνέβη με τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ- σε θετικές κινήσεις. Αυτό που τελικά μένει είναι η θετική στάση του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, το «ναι» του ΚΚΕ, ακόμα και το «ναι» του Καρατζαφέρη, αν και κανείς δεν τον κάλεσε να συμμετάσχει και δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν οι υπόλοιποι να συνυπογράψου οτιδήποτε με το ΛΑΟΣ. Ας σημειώσουμε πάντως, για την ιστορία, τη γκάφα του Βενιζέλου, ο οποίος έσπευσε να κατηγορήσει τον Αλαβάνο για λάθος «μομέντουμ», αγνοώντας ότι τελικά η ψήφιση επί του συνόλου, που θα γινόταν την Τετάρτη, αποφασίστηκε για χτες. Τελικά το λάθος «μομέντουμ» αποδείχτηκε ότι ήταν για τον βιαστικό Ευάγγελο...

3. Η πρωτοβουλία Αλαβάνου χάλασε τη σούπα της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που ετοιμαζόταν να πάρει τις ρούγες για τις παρελάσεις της 25 Μαρτίου, απαλλαγμένη από το αγκάθι του Ασφαλιστικού. Και άφησε ανοιχτή την πόρτα όχι μόνο για την –συνταγματικά υποχρεωτική- συζήτηση στη Βουλή την ερχόμενη βδομάδα, αλλά και σε συνέχεια των εργατικών κινητοποιήσεων. Το Ασφαλιστικό, με δυο λόγια, παραμένει στην επικαιρότητα, παρά της προσπάθειες του Κ. Καραμανλή να «ξεμπερδεύει».

4.Δεν είναι τέλος χωρίς σημασία το γεγονός ότι ο Αλέκος Αλαβάνος άνοιξε την πόρτα για μια παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνη με τις συνταγματικές αρμοδιότητες του Κάρολου Παπούλια. Έθεσε δηλαδή το ζήτημα της αναπομπής του σχετικού νόμου από τον Πρόεδρο, λέγοντας: «Πρέπει να κάνετε δημοψήφισμα και για έναν ακόμα λόγο. Για να μη ρίξετε το μπαλάκι στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού οι διατάξεις του προβλέπουν επώδυνες ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους. Δεν πρέπει να τον θέσετε σε τέτοιο δίλημμα». Ο Γιάννης Δραγασάκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, εξήγησε αργότερα ότι ο Αλέκος Αλαβάνος έθεσε ένα δίλημμα και προς την κυβέρνηση, αλλά και προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Δηλαδή, ή δημοψήφισμα, ή αναπομπή του νομοσχεδίου»...