2/3/08

Α, ρε Μίκη....

Να εξηγηθώ από την αρχή:
Για να μιλήσω για τον Μίκη και πολύ μικρός είμαι και πολύ λιγότερα ξέρω και μάλλον δεν με παίρνει και πολύ πολύ.
Με το μαλακό λοιπόν...
Τι είναι αυτά, βρε Μίκη μου;
Τι να πω στους άλλους που με κοροϊδεύουν όταν ακούω ακόμα τη Δραπετσώνα και το Σφαγείο;
Τι μας έκαναν οι άνθρωποι να τους κλείσουμε τα σύνορα και να τους απομονώσουμε; Επειδή θέλουν να λέγονται όπως γουστάρουν; Μπας κι ήταν οι γείτονες ο Εχθρός Λαός που μελοποίησες κάποτε;
Μου τα λένε οι πιο μεγάλοι, αλλά δεν θέλω να ακούω. «Τι περίμενες» και τέτοια... Εγώ με τις δικές σου μουσικές άλλα θυμάμαι και άλλα θα σκέφτομαι. Με τους παππούδες και τους μπαρμπάδες μου δεν λέγατε παλιά για διεθνισμούς και για τέτοια; Τώρα κι αυτοί με κατανόηση με κοιτούν...
















Η πλάκα ξέρεις ποια είναι; Έτσι και αποφασίσεις να κάνεις καμιά συναυλία και να γεμίσεις τα γήπεδα για το Μακεδονικό, πάλι εκεί θα είναι ο κόσμος. Και πάλι γεμάτο θα είναι το στάδιο. Αλλά το ερώτημα είναι τι κάνουμε. Καβαλάμε το κύμα και πάμε όπου μας πάει. Εμείς δεν έπρεπε να είμαστε από μπροστά; Εμείς δεν έπρεπε να είμαστε κόντρα;
Είπες και την άλλη φορά να πλένω το στόμα μου όποτε μιλώ για τον αρχιεπίσκοπο και βάλαμε νιπτήρες στο ραδιόφωνο έξω από το studio. Γιατί είχαμε πολλά να πούμε. Άλλο που έγινε μακαριστός...
Και τώρα, βρε Μίκη, και συμπάθα με για τον ενικό, πολλά έχουμε να πούμε θαρρώ με τους γειτοναίους... Τους ίδιους χορούς χορεύουμε, τις ίδιες μουσικές ακούμε, στα ίδια χώματα πατάμε...
Αλλά αυτά έπρεπε να μου τα λες εσύ, όχι εγώ.
Α, ρε Μίκη....

Φύλλο 2 / 1 Μαρτίου 2008
Μάριος Διονέλλης

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δφυΚε Διονέλλη,

Πριν κάνετε κριτική στον Μίκη, καλό θά είναι να κάνετε κριτική στο κόμμα σας: Η θέση του στο σχετικό ζήτημα δεν είναι ότι η f.Y.R.O.M. μπορεί να ονομαστεί όπως θέλει, αλλά με γεωγραφικό προσδιορισμό. Εγώ, που δεν ανήκω στο κόμμα σας συντάσσομαι στο συγκεκριμένο θέμα μαζί του. Εσείς που ανήκετε σε αυτό, υποστηρίζετε άλλα των αλλών. Φυσικά, ξέρω ότι δεν θα σας προβληματίσει αυτή η αντίφαση. Ανήκετε στο ισχυρότερο (αυτή την περίοδο) ρεύμα της αριστεράς. Σ' αυτό που έχει υιοθετήσει ως (άρρητο) σύνθημα το μότο "anything goes"... Καλά ξεμπερδέματα!

Ανώνυμος είπε...

... η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να κάνουμε κριτική σ'ότι και σε όποιον θέλουμε αρκεί η κριτική μας να έχει λόγο,γνώση,επιχειρήματα.
Ο Μίκης Θεοδωράκης πάντα είχε βήμα για εκφορά δημόσιου λόγου σε διάφορες χρονικές περιόδους και για διάφορα ζητήματα(τέχνη,πολιτική τελευταία μάλιστα και για τη θρησκεία και παλαιότερα δε και για την "Λάμψη" σειρά του Φώσκολου).
Ωστόσο μάλλον πρέπει να συμφωνήσουμε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν διακριθεί σε έναν τομέα - ο Μίκης Θεοδωράκης στην Τέχνη - δεν είναι και νομοτελειακό να διακριθούν και σε όλους τους άλλους τομείς!
Πολλοί θα σκεφτούν ότι ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι γνωστός μόνο για την μουσική του αλλά και για τους πολιτικούς του αγώνες και τη στράτευσή του στην Αριστερά σε δύσκολες συνθήκες. Σωστά!
Αυτό δεν τον καθιστά όμως το μόνο αρμόδιο να μιλά εξ ονόματος όλων των αριστερών, αγωνιστών,πατριωτών, μεγάλων συνθετών, πρώην υπουργών και τελευταίως και θαυμαστών του έργου του αποθανόντος Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου!
Εν ολίγοις ότι λέει ο Μίκης δε χρειάζεται να γίνεται αποδεκτό άμα τη ρήσει και εν πάσει περιπτώσει ο Μίκης δεν αρκέστηκε μόνο στην άποψή του για όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό άλλα τη διάνθισε και με άλλα σκωπτικά και συγκινητικά σε σημείο που εάν κάποιος αντιπαρατεθεί σε όσα λέει κινδυνεύει να χαρακτηριστεί "Εχθρός του λαού"...
(Θυμάμαι καλά το μουσικό έργο του Μίκη με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και όχι το έργο του Νίκου Φώσκολου με το Νίκο Κούρκουλο)
Επειδή ναι εγώ είμαι με το Συνασπισμό τώρα αλλά ήμουνα και τότε που έμπαινε δεν έμπαινε στη Βουλή, θα πω σε σας που τα ξέρετε όλα και που δεν ανήκετε στο ισχυρότερο ρεύμα της Αριστεράς (αυτή την περίοδο) ότι το μότο "anything goes" δεν ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως όταν θελήσουμε να βάλουμε ιεροεξεταστές και να περνάμε τον κόσμο από προσωπική συνέντευξη περί πολιτικών φρονημάτων, εγκυκλοπαιδικών ή άλλων γνώσεων θα προστρέξουμε σε εσάς εφόσων βέβαια συνεχίζετε να ενδιαφέρεστε για το ποιος πάει και έρχεται σε λόγου μας!

marios είπε...

Χαίρετε,
Αυτό το «ανήκετε» ξέρετε μου έκανε κάπως. Όχι ότι θα ήταν και κακό αλλά πως να το κάνουμε αφού δεν ανήκω, καλό είναι να σας το ξεκαθαρίσω. Άνηκα κάποτε στη μαμά μου και στον μπαμπά μου αλλά και από εκεί έπαψα προ πολλού. Πόσο μάλλον σε ένα κόμμα. Αν θέλετε ντε και καλά να με βάλετε κάπου για να χαρακτηρίσετε μετά αυτά που γράφω, εντάξτε με στους «ανένταχτους» (αν και αυτό από μόνο του ως φραστικό σχήμα χωλαίνει) του Συριζα και κυρίως του Κοινωνικού Φόρουμ.
Επί της ουσίας τώρα:
Εγώ δεν έγραψα τι λέει ο Συνασπισμός για το θέμα. Εγώ σας έγραψα τί λέει ο Μίκης και τί εντύπωση μου προκαλούν αυτά που λέει. Εμμέσως έγραψα και τί πιστεύω εγώ. Ίσως όχι και τόσο εμμέσως, γιατί προφανώς στη φράση «Επειδή θέλουν να λέγονται όπως γουστάρουν;» αναφέρεστε.
Ελπίζω να μη σας στενοχωρώ πολύ, αλλά το ξαναέγραψα μόλις.
Στο τέλος του κειμένου όμως, γράφει το όνομά μου.
Προσθέστε και του Καλλιστράτου και της Χριστίνας, αν θέλετε.
Αλλά όχι του Συνασπισμού.
Ευχαριστώ.

Υ.Γ. Για το μότο «anything goes» νομίζω απάντησε επαρκώς το από πάνω post.

Ανώνυμος είπε...

...προσθετικά στο δεύτερο σχόλιο της "ανώνυμης" επί του "πριν κάνετε κριτική στον Μίκη..." έστω και καθυστερημένα υπογράφει η έχουσα όνομα και μετέχουσα στο ισχυρότερο (αυτή την περίοδο)ρεύμα της αριστεράς - το οποίο τώρα που το ξαναδιάβασα ακούγεται κάπως "απειλητικό", ειρωνικό με την έννοια "σήμερα είστε ισχυρότερο αλλά... αύριο θα είστε ?"
Σύμφωνα με την επιθυμία σας μάλλον δε θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και αύριο το ισχυρότερο ρεύμα της Αριστεράς αλλά αυτό δε θα κριθεί από εσάς αλλά από πολύ περισσότερους.
Ακόμη ευτυχώς υπάρχει η δυνατότητα να εκφράζονται και να μετέχουν στα κοινά με το λόγο, τη δράση και τη ψήφο τους οι πολίτες.
Πολίτες που μπορεί σήμερα να διαφωνούν με το λιγότερο ισχυρό (αυτή την περίοδο) ρεύμα της Αριστεράς και που ίσως η δημοκρατία τους θέλει όλους και τους ισχυρότερους πολιτικά και τους λιγότερο ισχυρούς.
Το πρόβλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας ποτέ δεν ήταν η ύπαρξη της διαφορετικότητας.
Πρόβλημα υπήρχε και υπάρχει όταν η διαφορετική απόψη στραγγαλίζεται στο όνομα των δικαιωμάτων άλλων ομάδων... "ισχυρότερων".

mediaspotgr είπε...

Το «όνομα» είναι μόνο η κάλυψη και η «νομιμοποίηση» για μελλοντικές διεκδικήσεις.
ο θέμα δεν είναι «το όνομα» τον Σκοπίων !
Αν για παράδειγμα το Λουξεμβούργο από αύριο λεγότανε Αθήνα ή Πέλλα δεν θα νοιαζότανε κανείς και θα ήμασταν οι πρώτοι που θα πανηγυρίζαμε. Γιατί δεν θα είχαν βλέψεις επιθετικές προς την πατρίδα μας και κατ’ επέκταση προς την ζωή μας!
Δεν θα αλλοίωναν την ιστορία μας, τις καταβολές μας, δεν θα ερχόντουσαν να κλέψουν την ταυτότητα μας και να αμφισβητήσουν την ίδια μας την ύπαρξη ως ελληνικό πληθυσμό.
Αν τα Σκόπια τιμούσαν την παράδοση και την ιστορία της χώρας μας, δεν θα χρησιμοποιούσανε ένα όνομα που άρρηκτα μας προσδιορίζει σαν λαό και έθνος.
Μια νέα χώρα, που δημιουργήθηκε από την βίαιη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με το ιδρυτικό της σύνταγμα θέτει ωμά και επιθετικά, διεκδικήσεις σε ότι σαν χώρα και λαό μας ανήκει.
Για να προσδώσει νομιμότητα στην επεκτατική της διάθεση, χρησιμοποιεί σαν σημαία της, ένα όνομα που δεν της ανήκει.
Θέτει λοιπόν απροκάλυπτα την αμφισβήτηση όλων αυτών που μας προσδιορίζουν σαν Έλληνες.
Αυτά συνθέτουν το πρόβλημα.

mediaspotgr.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...

Κε Διονέλλη,

Βλέπω - με λύπη μου - ότι "πιαστήκατε" από μία λέξη μου ("ανήκετε") γιά να δομήσετε πάνω της τον αντίλογό σας. Είμαι σίγουρος πως καταλάβατε την έννοιά της: Εντάσσεστε, συμπαρατίθεστε, υποστηρίζετε, συμπορευόσαστε, κλπ.,κλπ.

Γιατί το κάνετε αυτό; Πιστεύετε ότι είμαι θιασώτης της ιδέας πως ένας αριστερός πρέπει να είναι άβουλο στρατιωτάκι, πιστό και υπάκουο στα όποια κελεύσματα της κομματικής ιεραρχίας; Από ποιές λέξεις μου ή από ποιά συμφραζόμενα βγάλατε αυτό το συμπέρασμα; Εκτός και αν θέλετε να με παρουσιάσετε ως τέτοιο στους φίλους και στις φίλες που μετέχουν στον συγκεκριμένο διάλογο. Μα αυτή η πρακτική κε Διονέλλη, ανήκει στις πιό απεχθείς παραδόσεις της Αριστερας... Την ακολουθείτε;

Και γιατί να θέλω "ντε και καλά να σας βάλω κάπου γιά να χαρακτηρίσω μετά αυτά που γράφετε"; Δεν μπορώ να ασκήσω κριτική, με αφορμή κάτι που γράψατε, σε μία αντίφαση που αναδεικνύουν τα γραπτά σας; Το γεγονός πως δεν είστε μέλος του ΣΥΝ, όπως λανθασμένα αλλά όχι αβάσιμα και αυθαίρετα πίστευα, δεν λύνει το πρόβλημα. Ο Συ.Ριζ.Α., εντός του οποίου αναγνωρίζετε τον εαυτό σας (όπως και εγώ, ειρήσθω εν παρόδω), δεν έχει καν θέση γιά το επίμαχο ζήτημα. Γιατί; Μα ακριβώς επειδή δεν μπορεί να επιλύσει τις αντιφάσεις της συγκεκριμένης αριστεράς περί το δέον γενέσθαι. Όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του! Και γιατί λέει το μακρύ του και το κοντό του; Γιατί, αδυνατώντας η συγκεκριμένη αριστερά να επεξεργαστεί μια συγκεκριμένη άποψη σχετικά με το δυσεπίλυτο πρόβλημα της σχέσης του Ταξικού με το Εθνικό έχει επιλέξει να μην έχει θέση! Και κρύβοντας το κεφάλι της στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο, καμώνεται πως δεν υπάρχει πρόβλημα, "δημοκρατία έχουμε", "όλες οι απόψεις είναι σεβαστές", (να που πηγαίνει το "anything goes"), και αλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια, που σκοπό έχουν να κρύψουν την θεωρητική ανεπάρκειά της στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Αυτά, πιό αναλυτικά, αποτελούν το περιεχόμενο του σχολίου μου κε Διονέλλη. Δεν το αντιληφθήκατε ή κάνετε πως δεν το αντιληφθήκατε και αναλωθήκατε σε γενεαλογικές "χαριτωμενιές".

Πάντως, παρά την ελπίδα σας, με στενοχωρήσατε πολύ. Όχι ως Έλληνα όπως σας βολεύει να φαντάζεσθε, αλλά ως αριστερό όπως προτιμάτε να ξεχνάτε...

Γιά τη φίλη, που πολύ βολικά επίσης έβγαλε το συμπέρασμα, ότι θεωρώ τον οποιονδήποτε υπεράνω κριτικής, ή και ότι συντάσσομαι με τις απόψεις του Μίκη, μία παράκληση: Να φροντίσει να διαλέγεται λιγοτερο επιπόλαια. Αυτό θα την προφυλάξει στο μέλλον από το να βλέπει φαντάσματα, όπως "ιεροεξεταστές"(!), ή "εξεταστές πολιτικών φρονημάτων" (!), ή ακόμα και "απειλές"(!!!) εκεί που δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από κατάθεση γνώμης. Θα της στερήσει βέβαια την ικανότητα να μαντεύει τι θέλουν οι συνομιλητές της (όπως με την ταπεινότητά μου, που κατάλαβε ότι επθυμώ την απίσχναση του Συ.Ριζ.Α.), αλλά, σ' αυτή τη ζωή, δεν μπορεί να τα 'χει κανείς όλα...

left_united@hotmail.com

Ανώνυμος είπε...

Μάριε, έχεις απόλυτο δίκιο και λίγα λες. Πρόκειται περί μέγιστης ηλιθιότητας όλη η Μακεδονολογία και η Σκοπιολογία. Βάρα κι άλλο. Εγώ τα έλεγα δημόσια από τον Δίαυλο, τότε που ο Συνασπισμός είχε μετάσχει στα συλλαλητήρια και με αποκαλούσαν "προδότη". Κάτω τα σύνορα, κάτω οι "εθνικές" εχθρότητες, κάτω οι ηλίθιοι που βλέπουν μέχρι τη μύτη τους.
Γιώργος Καφετζής

Ανώνυμος είπε...

Είναι ντροπή να αναπαράγεται αυτό το ψέμα, πόσο μάλλον δε από φίλους του "χώρου"..

Ο Συνασπισμός ως κόμμα, επίσημα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ συμμετείχε σε εκείνα τα κατάπτυστα εθνικιστικά συλλαλητήρια.. απορώ ποιος τις αναπαράγει αυτές τις μπούρδες.. Τώρα, αν μιλάμε για κάποιον Μήτσο,Τάκη ή Παύλο, συγγνώμη μα δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το κόμμα, ούτε τους φίλους του.

Και μην ξεχνάμε φυσικά τη διεξαγωγή του βαλκανικού φόρουμ αριστερών δυνάμεων το 1995. Διαβάστε εδώ περισσότερα

Ανώνυμος είπε...

για τους Μακεδονομάχους…

http://gkaratsioubanis.wordpress.com

bricoleur είπε...

@ ανώνυμος:

"Πιστεύετε ότι είμαι θιασώτης της ιδέας πως ένας αριστερός πρέπει να είναι άβουλο στρατιωτάκι, πιστό και υπάκουο στα όποια κελεύσματα της κομματικής ιεραρχίας; Από ποιές λέξεις μου ή από ποιά συμφραζόμενα βγάλατε αυτό το συμπέρασμα;"

Το "ανήκετε" είναι ρήμα ιδιοκτησιακό οπότε δικαιολογημένα απάντησε ο marios. Σε κάθε περίπτωση, αν κατάλαβα καλά, το θέμα της ανάρτησης είναι ο Μίκης που δυσφημεί τον εαυτό του και δυστυχώς επηρεάζει κόσμο και όχι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ (στον οποίο ούτε και εγώ "ανήκω").

Αν ο Θεοδωράκης εκτός από μουσικός υπήρξε και αγωνιστής κάποτε, με αυτά που λέει και κάνει τον τελευταίο καιρό ξεπέφτει πολύ στην υπόληψή μας...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου bricoleur,

Να με συμπαθάς, αλλά είσαι κακόπιστος! Εξήγησα στο προηγούμενο post μου ότι η χρήση της λέξης "ανήκετε" δεν πρέπει να ληφθεί κυριολεκτικώς αλλά διασταλτικά. Εσύ θέλεις να το αγνοείς. Μα στο λεξιλόγιο των αριστερών, η χρήση της συγκεκριμένης λέξης με την έννοια που εξήγησα πάει κι έρχεται! Τι διάολο, όλοι οι αριστεροί είναι υπέρ της στρατιωτικής κομματικής πειθαρχίας;

Καταλαβαίνω ότι διαφωνείς με το σχόλιό μου. Θα ήταν όμως χρήσιμο, να μου εξηγήσεις πού διαφωνείς, σε σχέση με κάτι που είπα εγώ, όχι σε σχέση με ό,τι εσύ έχεις επινοήσει άποψή μου!

Ανώνυμος είπε...

Προς τον ανώνυμο: "Αλλά και ο Συνασπισμός που σήμερα θέλει να ξεχάσει ότι βουλευτές του βρίσκονταν μπροστά στην εξέδρα". Αυτά βρήκα σε ιστοσελίδα τής Καθημερινής, σχετικά με τη συμετοχή τού Συνασπισμού στο πρώτο εθνικιστικό συλλαλητήριο για το Μακεδονικό, πριν χρόνια. Και δεν χρειάζεται να βρούμε στοιχεία. Τα θυμόμαστε όλοι. Εκτός κι αν η συμμετοχή βουλευτών του δεν σημαίνει συμμετοχή τού κόμματος... (Η λέξη "μπούρδες" μου θύμισε το μοναδικό... επιχείρημα που μου είχε πει κάποια αριστερίστρια που η μικρή οργάνωσή της μετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν τής είπα ότι τα έντυπα που βγάζουν δεν δικαιολογούνται οικονομικά από τα άτομα και την απήχηση που έχουν σαν οργάνωση...).

Ανώνυμος είπε...

@ΑιγάλεωNEWS

Το βρήκα το άρθρο της καθημερινής που λες. Τα «μεγαλειώδη συλλαλητήρια»

Εις εκ των πρωταγωνιστών, ο τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Κων. Κοσμόπουλος, που ήταν και ο βασικός ομιλητής στο απίστευτο πλήθος, θυμάται: «Το κλίμα της εποχής δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό. Ολα τα κόμματα ήταν μαζί μας. Οχι μόνο η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Αλλά και ο Συνασπισμός που σήμερα θέλει να ξεχάσει ότι βουλευτές του βρίσκονταν μπροστά στην εξέδρα. Για να καταλάβετε, στο πλευρό μας ήταν ατύπως και το ΚΚΕ, το οποίο έδωσε άδεια στους εργαζομένους του να λείψουν από τις δουλειές τους για να έρθουν στα συλλαλητήρια».

Το ερώτημα για μένα παραμένει όμως, ποιοι ήταν αυτοί οι βουλευτές, τόσους πολλούς είχε και δεν προλάβανε να τους μετρήσουνε;
υγ: δεν τα θυμόμαστε και όλοι κάποιοι από μας ήταν πολύ μικροί τότε άλλωστε και όλα τούτα τα φαιδρά τους άφηναν παγερά αδιάφορους.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΣΥΝ εκείνη τη περίοδο είναι αλήθεια ότι δε συμμετείχε στα συλλαλητήρια, επίσημα... όμως (αχ αυτό το όμως!) αρκετά στελέχη του ήταν υπέρ. Και κυρίως, είχε συμφωνήσει με την αδιάλακτη θέση "οχι στο ονομα Μακεδονία ή παράγωγο αυτού"
Να μην ξεχνάμε ότι βουλευτής του ΣΥΝ εκείνη την εποχή ήταν και ο Αντρέας Λεντάκης, που κατόπιν εκλέχτηκε με την εθνικιστική Πολιτική Άνοιξη, που μας αφησε χρόνους (και πολύ χαρήκαμε για αυτο).
Ο Συνασπισμος άλλαξε θέση το 1995.
Καλό είναι να θυμόμαστε την ιστορία, να διδασκόμαστε από αυτή και να μην την επαναλαμβάνουμε ως φάρσα.
Καλό είναι να θυμόμαστε